ECM

In Movement

„DeJohnette nagrał płytę z Coltrane’m i Garrisonem. W maju. Tego roku!” Informacja na pierwszy rzut oka, wydawać by się mogła najbardziej szokującą w historii jazzu. Po chwili jednak, emocje opadają, choć nadal jest się czym ekscytować: Wielki perkusista po latach grania z jazzowymi gigantami stworzył album, z synami zmarłych muzyków: Ravim Coltranem i Matthew Garrisonem. Świeżość i doświadczenie połączone z genetycznie odziedziczonym talentem zwiastują dobry materiał. Międzypokoleniowa twórczość zawsze wychodzi na dobre.

Dino Saluzzi – z bandeonem przez życie

Dino Saluzzi – argentyński bandeonista- obchodzi dziś swoje 83 urodziny. To przepiękny wiek, przepiękny instrument i przepiękna twórczość. Dino jest przecież największym bandeonistą naszych czasów. Należy mu się więc sowity toast!

Elina Duni - Partir

Po dwóch znakomicie przyjętych albumach - Matanë Malit i Dallëndyshe, które Elina Duni nagrała wraz ze swoim kwartetem, przyszedł czas na najbardziej osobisty album artystki. Wydany, wiadomo przez monachijskiego potentata Manfreda Eichera.

Z planktonem nie ma żartów

W jednym z ostatnio publikowanych felietonie Marcin Olak narzekał, że nie ma tyle ile by chciał czasu na słuchanie ciekawej muzyki, która wpada mu ostatnio w ręce. Tęskni za tym, żeby poświęcić albumowi na przykład miesiąc. Nie wyjmować go z odtwarzacza i delektować się dźwiękami. Zapoznawać się z koncepcją twórczą, dać czas sobie i muzyce. I to jest w istocie dramat, bo może okazać się, że w takim biegu nazbyt spiesznym, coś umknie, coś pozostanie ukryte i ujmie tym samym radości obcowania z muzyką.

Absence – ecmowski debiut Kristjana Randalu

Kto był do tej pory świadomy istnienia Krisjana Randalu? Niewielu? Nic dziwnego bo oprócz tego, słyniemy z szerokich jazzowych horyzontów, to jednak do estońskiego środowiska jazzowego nie zaglądamy pewnie nazbyt często.

Returnings - Jakob Bro i gwiazdy europejskiego jazzu

Znamy go nie tylko ze słynnej Paul Motian & The Electric Bebop Band czy „Dark Eyes” Tomasza Stańko. Duński gitarzysta Jakob Bro nagrał także kilkanaście innych albumów, z takimi gwiazdami jak Lee Konitz, Bill Frisell, Paul Motian, Kenny Wheeler, Paul Bley, czy wschodząca gwiazda David Virelles, a jego prace nagradzane były zarówno przez Down Beat jak i kapitułę Danish Music Award.

After The Fall - nowa płyta tria Keitha Jarretta

Informacja wprowadząjąca nieco zamieszania, ale też i wyczekiwana przez fanów geniuszu amrykańskiego pianisty. W Marcu 2018 roku ukaże się kolejny album tria Keitha Jarretta.

Na kontrabasie Gary Peacock, za zestawem perkusyjnym Jack DeJohnette. Płyta, a raczej podwójny album zawiera nagranie z głośnego koncertu z Newark będącego pierwszym jaki pianista zagrał po dwuletniej nieobecności na muzycznej scenie spowodowanej chorobą. Zatem nowa płyta zawierająca nagranie sprzed dwudziestu lat, co tak naprawdę predestynuje ją raczej do wydawnictwa historycznego.

Kwartetowe podróże Nicolasa Massona

Jako dziewiętnastolatek wsiadł w kolej trans-syberyjską by odbyć półroczną podróż po Azji. Zakończył ją jednak dopiero w Nowym Jorku, gdzie przez cztery miesiące nawiązał  kontakty z takimi gigantami jak Cecil Taylor, Fred Hopkins by w końcu rozpocząć naukę pod okiem Franka Lowe’a i Makandy McIntyre’a. Dziś jest jedną z najjaśniejszych postaci szwajcarskiej sceny jazzowej. O kim mowa? O Nicolasie Massonie.

For 2 Akis – nowa płyta Shiny’ego Fukumori w barwach ECM

Shinya Fukumori. Znacie pana? Możliwie, że nie. To się wkrótce, z pewnością, zmieni. Ten, pochodzący z Japonii, perkusista i kompozytor właśnie debiutuje w barwach ECM.

Fukumori opisywany jest jako artysta mogący poszczycić się unikalnym, lirycznym brzmieniem. Bez wątpienia jednak jest liderem tria, w skłąd którego wchodzą muzycy z Niemiec i Francji, jak również również głównym kompozytorem utworów grupy. Na stałe też mieszka w Monachium.

Niekochać pokochane – Unloved Macieja Obary

Jeśliby pokusić się o stwierdzenie do kogo należał ubiegły rok w polskim jazzie to zmierzywszy ilość publikacji prasowych, internetowych i radiowych emisji to z pewnością tort podzieliliby między sobą Kuba Więcek, który zdominował pierwszą połowę roku i Maciej Obara zgarniający pulę w jego drugiej części. Ale kto wie czy sukces tego drugiego nie wydaje się bardziej doniosły w oczach jazzfanów, wszak znaczek firmy na płycie sygnowanej własnym nazwiskiem to mroczny obiekt pożądania dla sporej liczby muzyków. Między Bugiem a Odrą szczególnie.

Strony