An On Bast & Maciej Fortuna na Red Bull Music Accademy

Miło było zobaczyć w festiwalowym line-upie imprezy produkowanej przez Red Bulla nazwisko Krzysztofa Pendereckiego, Macieja Fortunę oraz pseudonimy An On Bast i VJ Pillowa. Miło, bo otoczenie to dla wszystkich trojga raczej niecodzienne. A więc radość!

Ale potem oprócz radości uczucie zawahania. Jak może zabrzmieć muzyka ludzi muzykalnych w otoczeniu imprezowym. Na szczęście koncert duetu Fortuna / An On Bast nie miał miejsca na postawionej przed Pałacem Kultury scenie na świeżym powietrzu, a w sali Teatru Studio. Nadzieja jednak, że to może mieć jakieś znaczenie okazała się płonna.

O 21.00 na scenie teatralnej, na której kiedyś Jan Łomnicki gestem, cicho i subtelnie wypowiadanym słowem grywał Kartotekę Tadeusza Różewicza zabrzmiały transpkrypce elektroniczno – trąbkowe muzyki Krzysztofa Pendereckiego z Rękopisu Znalezionego w Saragosie. Chciałby się poweidziec, że takie, jakich mogliśmy doświadczać na płycie, którą Maciej Fortuna i An On Bast wydali w ubiegłym roku, ale takie słowa słabo przechodzą przez usta.

I nie z powodu muzyki, bo ta potencjalnie jest ciekawa i kryje w sobie wiele interesujących pomysłów i częstokroć brzmi zadziwiająco, może budzić zdumienie jakością przetworzeń ich bogactwem. Ale żeby nie wiem jak ją cudownie wymyśleć i znakomicie i poletem zagrać, to jak za konsoletą zasiada człowiek głuchy, to zepsuje wszystko. I ów dżentelmen właśnie to zrobił.

Zamordował cytaty z Dies Irrae, Kosmogonii, uśmiercił trąbkę, spłaszczył faktury generowane z komputerów i urządzeń elektronicznych, uśmiercił Pendereckiego, Fortunę i An On Bast robiąc z nich jednowymiarowych cudaków, którym w głowie tylko dudniący przebasowaniem sound i chorobliwie głośny, wprawiający podłogę w drżenie beat.

No i mamy żywy dowód, że nie Red Bull nie koniecznie dodaje skrzydeł. A podobno, na  następnym koncercie, na którym Pink Freud zagrało utwory Autreche było jeszcze głośniej!

Mogło więc być dobrze a wyszło jak zwykle. Głuchy ukręcił, głuchym głupi sound.