Jeśli głównym zadaniem muzyka jest wytworzenie własnego stylu, Bill Frisell wykonał je wzorowo. Amerykański gitarzysta gra bardzo oszczędnie, starannie dobierając dźwięki idąc zdecydowanie w jakość, nie w ilość. Jego twórczość czerpie z najlepszych tradycji amerykańskiej muzyki – od bluesa, przez jazz aż po rock and roll i country. Frisell stylu uczył się od najlepszych, przede wszystkim Jima Halla, którego poznał w Berklee School of Music w Bostonie.
Jack DeJohnette jest jednym z tych jazzowych gigantów, o których mówi się – oni zmieniali jazz na przestrzeni lat! Jack DeJohnette wnosi zarówno jako lider, jak i jako sideman nieograniczoną inwencję do zespołów, to on dopełnia brzmienie, syntetyzując przepływ myśli muzycznej. Jest ponad podziałami, współpracował z muzykami wywodzącymi się z różnych środowisk, części geograficznych, reprezentujących często zupełnie różnorodną stylistykę, i efektem jego współdziałania były projekty niezmiennie inspirujące, jakich historia jazzu do tej pory nie znała!
W 2015 roku, obchodzący swoje 75. urodziny, niemiecki kontrabasista i kompozytor Eberhard Weber otrzymał od swych przyjaciół z wytwórni ECM nie lada prezent – w styczniu, w stuttgarckim Theaterhaus odbyły się dwa dedykowane mu koncerty. W składzie, który wystąpił, m.in. gwiazdy Pat Metheny, Gary Burton i Jan Garbarek. Oprócz nich zagrali Scott Colley na kontrabasie, a także dawni artyści ECM-u: Paul McCandless i Danny Gottlieb. Temu kolektywowi towarzyszył SWR Big Band pod dyrekcją Helge Sunda oraz Mike'a Gibbsa.
Nie przepadam za zimą. Oczywiście słyszałem, że w niektórych sytuacjach bywa pomoć fajna – śnieg, narty, takie sprawy – ale mi akurat kojarzy się wyłącznie z odśnieżaniem podjazdu. I z korkami na drogach. I z koniecznością wcześniejszego wyjeżdżania na koncerty, przecież trzeba jechać wolniej. Oprócz tego jest zimno i ciemno. Ale z drugiej strony nawet ja zuważam czasem, że jest pięknie – drzewa przysypane śniegiem, pola bielące się po horyzont, jakoś tak cicho i dostojne... No tak, ale cały czas jest zdecydowanie za zimno i zbyt ślisko.
Kolejna płyta Pata Metheny jest jak widokówka, którą gitarzysta wysyła nam ze swojej podróży przez muzykę. Opowieść zaczyna w miejscu, w którym zostawił nas na swojej ostatniej płycie - balladowym, akustycznym solo. Po chwili jednak dołącza do niego nowy kwartet z Antonio Snachezem na perksuji, Benem Williamsem na kontrabasie i Chrisem Potterem na saksofonach i klarnecie basowym.
Pat Metheny, Włodzimierz Nahorny, Lora Szafran, Atom String Quartet, Bartosz Dworak, koncerty w jazzowych klubach, na festiwalach i scenach muzycznych w Krakowie, Tarnowie, Wadowicach, Lusławicach, Czchowie, a nawet dalekich Jaworkach. A wszystko dostępne w jednym miejscu! - jazzowym kalendarzu www.jazzitup.pl
