Brytyjski jazz, także ten w formule jak najbardziej swobodnie improwizowanej, wciąż ma się świetnie. Na straży gatunku stoi wielu artystów, ale być może, to saksofonista i klarnecista Paul Dunmall jest tym najbardziej dostojnym i znamienitym.
Katalońskiego saksofonistę Alberta Cirerę, brytyjskiego kontrabasistę Olie Brice’a i szwajcarskiego perkusistę Nicholasa Fielda spotykamy w okolicznościach koncertowych szwajcarskiej Genewy. Panowie fundują nam pełnowymiarowy, free jazzowy spektakl, który zarejestrowany został w trakcie dwóch dni, zatem stanowi wyciąg z dwóch wydarzeń koncertowych.
Jeśli kochacie improwizowaną scenę Katalonii i młodych improwizatorów, którzy w jakiś sposób wyszli z wielkiej szkoły Agustiego Fernandeza oraz brytyjską scenę free improvised i kolejne pokolenie znakomitych artystów i chcielibyście mieć wszystko, wszędzie i na raz to właśnie macie formację The Actilic Rib!
Trio trębacza, kontrabasisty i perkusisty rozpoczyna swoją improwizowaną opowieść w pełni kolektywnie, zostawiając wszelkie indywidualne aspiracje w szatni, tym samym ustanawiając od pierwszej sekundy nagrania kardynalną zasadę, której muzycy trzymać się będą do ostatniego dźwięku. Krok po kroku, tytuł po tytule, sprawdzamy, jak owe joint creation sprawdza się w praktyce improwizacji.
Czasy pandemicznie bardzo różnie wpływają na aktywność edytorską w branży muzyki jazzowej i improwizowanej. Z jednej strony rośnie ilość muzyki publikowanej przez samych artystów w formie elektronicznej, z drugiej - maleje aktywność wydawców w zakresie produkcji nośników czysto fizycznych, zwłaszcza płyt kompaktowych.
O tym, że koncerty są najlepszą okazją do tego, żeby słuchać improwizowanego jazzu i w pełni docenić jego wartość, nie muszę chyba nikogo specjalnie przekonywać. Saksofonista Mikołaj Trzaska, który jest niepisanym liderem Riverloam Trio, podkreśla to zresztą w wywiadach i stawia w ogólnym rozrachunku na spontaniczność w tworzeniu. Chyba faktycznie trzeba się z tym pogodzić, że tzw. fryta zarejestrowana na płycie traci dużo na wartości, ale oczywiście zdarzają się i odwrotne przypadki.
Powoli, ale konsekwentnie Mikołaj Trzaska prowadzi swą małą ekspansję w kierunku wydawców zagranicznych. Po tym, jak jego nagrania pojawiły się między innymi w katalogach oficyn litewskiej (No Business Records) i amerykańskiej (Relay Records) pora na Wielką Brytanię. Zważywszy, że trio Riverloam uzupełnia dwóch brytyjczyków - kontrabasista Olie Brice i perkusista Mark Sanders, nowy album tego właśnie składu jest po temu okazją naodpowiedniejszą. Muzycznie wszakże rewolucji nie ma.
Niemal dokładnie rok temu miała miejsce wielka premiera na żywo, później była płyta a teraz – kiedy kurz opadł, wrzawa dotycząca „Róży” Wojciecha Smarzowskiego ucichła, a Mikołaj Trzaska zajmuje się zapewne kolejnymi projektami – ruszyła trasa „Trzaska Mówi Movie”. I choć hasło to jest cokolwiek pretensjonalne, to muzyka, którą w jej ramach można było usłyszeć, do takich nie należała.
