Reuben Rogers

Był legendą, autorem i współautorem trudnej do zliczenia liczby wydawnictw płytowych, odkrywcą, erudytą, muzykiem-instytucją w świecie współczesnego jazzu. To zaszczytna i niezagrożona pozycja na firmamencie klasyków muzyki improwizowanej, utrwalona i bezpieczna, ale też nie zmuszająca do eksplorowania nowych terytoriów, wybijania się, poszukiwania.

Gdy się kogoś lubi, tak jak ja lubię Charlesa Lloyda, Billa Frisell i Grega Leisza i ma słabość, tak jak ja mam, do ich brzmienia, to cokolwiek nagrają, o ile nie będzie to jakiś haniebny szmonces, to będzie się podobało. Lubię tę płytę i już. Nie wywołuje we mnie dreszczy emocji, nie stawia na baczność, nie intryguje, nie zaskakuje jak wiele innych albumów pana Lloyda i nijak nie spełnia kryteriów idei muzyki wyrywającej słuchacza ze strefy komfortu.

Aaron Goldberg to w pewnym sensie najpopularniejszy muzyk na świecie. Wszak jego utwór „OAM Blues” trafił do ok 400 milionów użytkowników systemu Windows Vista - jako przykładowy utwór zainstalowany w bibliotece odtwarzacza Windows Media Player. Liczba ta musi robić wrażenie, skoro sprzedaż najpopularniejszego albumu na świecie - „Thriller” Michaela Jacksona - szacuje się na skromne 60-100 milionów egzemplarzy. W praktyce jednak ten amerykański pianista ustępuje popularnością nie tylko królowi popu, ale i sporej części swoich kolegów jazzmanów. Teraz jednak może nadejść jego czas.