Taylor Ho Bynum

Jazz to nowe rozumienie problemu wolności w muzyce - wywiad z Anthony Braxtonem

Koncert Anthony’ego Braxtona podczas festiwalu Ad Libitum już w przyszłym tygodniu. Diamond Curtain Quartet czyli mistrz i młodzi artyści, jego wychowankowie, na jednej scenie! Zanim zabrzmi muzyka publikujemy całość obszernego wywiadu z muzykiem przeprowadzonego przed laty przez Michała Liberę i Krzysztofa Trzewiczka dla magazynu Jazz & Classics.

Nowy album Illegal Crowns ukaże się w oficynie Out Of Your Head

Illegal Crowns to kolektywny kwartet, który łączy długo współpracujące trio gitarzystki Mary Halvorson, perkusisty Tomasa Fujiwary i kornecisty Taylora Ho Bynuma z francuskim pianistą Benoît Delbecqiem. Wszyscy czterej artyści są uznawani przez krytykę za czołowe postacie muzyki współczesnej, a będąc prawdziwym kolektywem (podobnie jak Halvorson i Fujiwara w Thumbscrew z basistą Michaelem Formankiem) każdy z nich wniósł oryginalne kompozycje napisane specjalnie dla grupy.
 

Sweet Tooth

Mali Obomsawin ma 28 lat i wywodzi się według mitologii wprost od „Indian drewnianych”, których dobry bóg Kechi Niwaskw stworzył niezadowolony ze swojego pierwotnego dzieła czyli ludzi z kamienia. Historycznie to lud zamieszkujący obszary przygraniczne pomiędzy dzisiejszą Kanadą i USA, który w wojnach kolonizacyjnych pomiędzy stroną brytyjską i francuzką stanął po stronie tych drugich i który począwszy od połowy XVII wieku stopniowo znikał z antropologicznej mapy, ale nie zniknął całkiem.

Blood

Skrzypek Jason Kao Hwang to jeden z tych artystów, który czerpie pełnymi garściami ze spuścizny różnych gatunków muzycznych. Sięganie po rozmaite inspiracje nie polega jednak w tym przypadku na odtwarzaniu  pomysłów innych artystów. Raczej jest efektem edukacyjnych doświadczeń, osłuchania i ogrania. Jason Kao Hwang czerpie z różnych źródeł, do których można zaliczyć przede wszystkim jazz, muzykę klasyczną i azjatycki folklor. Na tej podstawie i na bazie swoich umiejętności wypracowuje własny język artystyczny.

Genera

Muzyka jazzowa pochodząca z Kanady pozostaje w Europie niedoceniana. Przede wszystkim zaś nie jest wystarczająco znana. Z wyjątkiem kilku artystów (m.in. Oscar Peterson, Lenny Breau, Gil Evans, Diana Krall) twórcy i wykonawcy z tej części Ameryki Północnej pozostają nieznani szerszej publiczności na naszym kontynencie.

Burning Bridge

„Burning Bridge jest doświadczeniem, nie reprezentacją” – tymi słowami na stronie internetowej Jasona Kao Hwanga została zaprezentowana płyta Burning Bridge. Właściwie na przytoczeniu tych słów niniejsza recenzja mogłaby się skończyć. Mógłbym w zasadzie jedynie od siebie dodać, że polecam jak najszybsze zapoznanie się z materiałem, doświadczenie go na własne uszy. Mógłbym nie zabierać czytelnikom czasu, który mogliby lepiej spożytkować na wsłuchaniu się w Burning Bridge...Niestety nie ma tak łatwo.

New Myth / Old Science

Wyobraźcie sobie cukiernię, mieszczącą się w niebywale wysokim pomieszczeniu. Jej ściany wypełniają półki uginające się od marcepanów, szarlotek, czekoladek, napoleonek, bez, babeczek z konfiturami, trufli, sękaczy, biszkoptów, serników, tiramisu, lodów, galaretek, bakalii, a wszystkich tych słodkości jest siedemset rodzajów. Kto trafi do tej cukierni, może skosztować, czego zapragnie. Do takiego miejsca trafił wibrafonista Jason Adsiewicz. Było to archiwum Experimental Sound Studio w Chciago, a w nim siedemset godzin nagrań Sun Ra –  „El Saturn Audio Collection”.

Ad Libitum 2012: Jak słuchać Anthony’ego Braxtona? relacja z finału festiwalu.

W finałowym dniu festiwalu Ad Libitum, 16 października w Warszawie, mieliśmy zaszczyt usłyszeć kwartet Anthony’ego Braxtona – jednego z najbardziej istotnych muzyków i kompozytorów naszych czasów. Diamond Curtain Wall Quartet, z Taylorem Ho Bynumem (kornet, trąbka, trąbka basowa), Jamesem Fei (saksofon altowy) i Ericą Dicker (skrzypce), zapowiedzieli kierownik artystyczny festiwalu pan Krzysztof Knittel i pan Paweł Brodowski. Naczelny „Jazz Forum” wspomniał mistrza sprzed trzydziestu lat –  wtedy, a także wcześniej, Braxton mocno eksplorował rejony improwizacji jazzowej.

Apparent Distance

Graj, płyto, graj! Nie przestawaj! To były moje myśli po 15 sekundach od włączenia odtwarzacza. Na album pięciogwiazdkowy czytelnicy czekają bezustannie. I na pewno pięć, sześć, co ja mówię, dziesięć temu by dali! Tylko do szóstej minuty nagromadzone skojarzenia: naturalna indywidualność, brak grawitacji, wyobraźnia bajkowa, Braxton kornetu, Blue Note lat 50., 60. i 70. i… Eremite Records? Głęboka Ameryka i współczesna Europa, Peter Kowald i Vitold Rek… Jak??? Bystrość umysłu, skakanie tam i siam. Fred Firth flamenco?

Jason Kao Hwang Edge - muzyka nie do powiedzenia!

Bywały czasy kiedy w katowickiej Hipnozie można było takiej właśnie muzyki posłuchać częściej. Bywało, że grywali tu tacy twórcy jak m.in Tim Berne, , Marc Ribot, Raplph Alessi, a nawet Bill Frisell czy Dave Douglas. Potem impet na bodaj cały rok osłabł tak, że można było podejrzewać, że katowicka Hipnoza wraz z jednym z najciekawszych koncertowych cykli „Jazz i Okolice” bez ostrzeżenia i na trwałe zniknie ze sceny.

Strony