Jane Ira Bloom

See Our Way

Nie będzie z tej płyty sukcesu medialnego ani komercyjnego. Nie będzie nic co przydałoby rynkowej chwały obydwojgu muzykom. Album See Our Way nie stanie na półkach kolekcjonerów nawet, ponieważ w ogóle nie został wydany na żadnym nośniku. Ale to wszystko zupełnie nic nie znaczy, ponieważ nie został on nagrany po to aby zarobić, nagłośnić czy obciążać półki.

Jane Ira Bloom & Mark Helias – See Our Way

Nie będzie z tej płyty sukcesu medialnego ani komercyjnego. Nie będzie nic co przydałoby rynkowej chwały obydwojgu muzykom. Album See Our Way nie stanie na półkach kolekcjonerów nawet, ponieważ w ogóle nie został wydany na żadnym nośniku. Ale to wszystko zupełnie nic nie znaczy, ponieważ nie został on nagrany po to aby zarobić, nagłośnić czy obciążać półki. Podobnie zreszą jak i poprzedni album tego znakomitego tandemu sprzed dwóch lat.

Nagrody krytyków Downbeatu

Down Magazine po raz 67 przyznał nagrody w dorocznej ankiecie krytyków. Przeglądając listę chyba nie ma żadnych zaskoczeń.

W dwóch kategoriach laur zdobyła Cecile McLorin Salvant sięgając po podium w kategorii Najlepsza wokalistka roku i Artysta Roku. Ku takiemu werdyktowi skłonił jury zapewne jej album The Window nagrany wspólnie z pianistą, który tak na marginesie również zwyciężał w dwóch kategoriach: Rising Star–Jazz Artist oraz Rising Star–Piano.

Jane Ira Bloom gra Emily Dickinson

Jane Ira Bloom – saksofonistka i kompozytorka nie ma chyba u nas szans na szerszą popularność, ale może wcale nie potrzeba czynić jej popularniejszą by zachęcić czytelników Jazzrium do sięgnięcia po jej kolejną płytę.

Remanentów ciąg dalszy, teraz z za granicy.

Był remanent płyt polskich teraz czas na mały remanent zagraniczny. Kilka wydawnictw, o których powinienem napisać wcześniej, a o któych napisać się nie udało 

 

John Scofield – Country for Old Man (Impulse!) ***1/2

Jane Ira Bloom - tegoroczna laureatka Jazz Journalist Association - nagrała nowy album

Skoro jesteśmy w sferze nagród przyznawanych co roku przez Jazz Journalist Association i pań, które po tę nagrodę w tym roku sięgnęły, to moment jest znakomity, żeby przypomnieć, że na płytowy rynek, nie cały tydzień temu trafiła najnowsza płyta tegorocznej laureatki w kategorii saksofonu sopranowego Jane Iry Bloom.

Jazz Journalist Association przyznało prawie wszystkie nagrody.

Oczywiście wiemy i gorąco wszystkich namawiamy, aby na własną rękę śledzić to się dzieje w światowym jazzie i potem samemu dla siebie dokonywać wyborów. Nie mniej kiedy szacowna instytucja wygłasza werdykt zbiorowej mądrości warto poświęcić mu trochę uwagi.

The Nearness

Jane Ira Bloom nagrała dla Arabesque Records dwie doskonałe płyty: w roku 1992 - Art. & Aviation i w cztery lata później The Nearness. Piszę dwie, albowiem trzeciej, nagranej w kwartecie z m.in. Fredem Herschem jeszcze nie znam. Tzn. zbyt mało tej płyty słuchałem, by móc ją ocenić. Z pobieżnego przesłuchania wolę te dwie, o których wspominam.

Chasing Paint: Jane Ira Bloom Meets Jackson Pollock

Nie jest niczym zaskakującym, że twórczość wybitnych twórców współczesnego malarstwa może być inspirująca, szczególnie dla muzyków jazzowych. Wybitna, choć niezbyt w Polsce znana, saksofonistka sopranowa i kompozytorka Jane Ira Bloom na swej najnowszej płycie zatytułowanej Chasing Paint sięgnęła po inspiracje dziełami oraz samą osobą bodaj najważniejszego amerykańskiego malarza - Jacksona Pollocka.

Strony