No to mamy przełom na polskim rynku wydawniczym. Pisaliśmy o tym niezliczoną ilość razy. Jak na kraj, który podobno jazzem stoi mamy haniebnie mizerną liczbę wydawnictw książkowych. Lubimy jazz grać, słuchać eż bardzo uwielbiamy, ale już nie za bardzo możemy o nim czytać. Dotyczy to zarówno publikacji z zakresu historii gatunku, jak również prac z obszaru estetyki. Nawet na polu biografii sytuacja wygląda mizernie, a to przecież możliwe, że najciekawsze dla czytelników pozycje.
