Daniel Carter

Test – miłosna strona muzycznej dekadencji

Gdy trzy dekady temu odważnie wkraczałem w wiek dorosły, funkcjonowało w świecie kultury określenie na zjawiska i incydenty artystyczne, które idealnie opisywało relacje między wyjątkowym dziełem sztuki, a pozostającym w pozycji ugiętych kolan jego zauroczonym odbiorcą. Potem określenie to stało się zręcznym narzędziem marketerów i całkowicie zatraciło swój sens.

 

Test – niezbędny suplement, czyli uroki życia ulicznego.

Musisz być częścią tego zamieszania i przezwyciężać negatywny wpływ wszystkiego, co Cię otacza. Grając na ulicy, stajesz się silniejszym. To dobre dla Ciebie w sytuacji, gdy tworzysz muzykę*).

 

Jazz Jantar: trio Matthew Shipp, William Parker i Daniel Carter oraz Satoko Fujii & Joe Fonda

22. edycja festiwalu Jazz Jantar powoli dobiega końca. 16 listopada, w klubie Żak wystąpią Matthew Shipp, William Parker i Daniel Carter. Po nich zaś wystąpi duet Satoko Fujii & Joe Fonda.

Seraphic Light

“Seraphic Light” to utwór, który otwiera pośmiertną płytę Johna Coltrane’a “Stellar Regions”. Zapewne nie mielibyśmy zresztą okazji go poznać, gdyby nie Alice Coltrane. To właśnie artystka odkryła sesję z lutego 1967 roku i dzięki temu album został wydany w połowie lat 90. Teraz, gdy mamy okazję posłuchać wspólnej płyty tria dowodzonego przez multiinstrumentalistę Daniela Cartera, niedocenianego zresztą - ze względu na tytuł albumu nasze skojarzenia kierujemy w stronę utworu “świętego jazzu”.

Luminescence

Bez współzawodnictwa, jakichkolwiek wyścigów, najmniejszych trać i przepychanek, bez wielosłowia, ani efekciarskiej erudycji. Tak właśnie toczy się płyta saksofonisty altowego Daniela Cartera i kontrabasisty Rubena Raddinga. I na tym można byłoby zakończyć recenzję gdyby nie fakt, że w tej głęboko lirycznej, choć przecież nie zawsze leniwie toczącej się muzyce, tkwi rodzaj siły doprawdy nieczęsto dzisiaj spotykanej.

Cosmic Suite

W mojej prywatnej opinii, „Cosmic Suite” to bodaj jedna z najważniejszych płyt wydanych przez Not Two. Ba, jedna z najważniejszych pierwszej dekady XXI wieku. Dlaczego?

Daniel Carter - Chinatown

Tę formację mieliśmy okazję słyszeć podczas mini trasy koncertowej w listopadzie 2003 r.  Było to ciekawe doznanie, ponieważ nadarzyła się tym samym okazja posłuchać muzyka, którego popularność w Polsce jest odwrotnie proporcjonalna do estymy, którą darzą go choćby William Parker czy Matthew Shipp. 

Painter's Spring

Jako wieloletni współpracownik, a i zapewne bliski przyjaciel dyrektora artystycznego ThirstyEar Mathew Shippa, William Parker jest jednym z najczęściej zatrudnianych instrumentalistów w nagraniach firny. Nie w kumoterstwie jednak tkwi tego przyczyna. Parker to jeden z najznakomitszych kontrabasistów współczesnego jazzu i co więcej artysta otwarty na nowe trendy w muzyce jazzowej, którą Her Direktor skwapliwie wykorzystuje.