Wielkie reedycje ECM trafią do sklepów w kwietniu

Znakomita wiadomość dla wszystkich tych, którzy rozmiłowali się we wspaniałych archiwach monachijskiej wytwórni. ECM sięga to historycznych pozycji katalogowych i przywróci je pamięci także miłośnikom płyty winylowej, szczególnie tej 180 gramowej.

W kwietniu na rynek trafią albumy, które uczyniły przed dekadami ECM wielkim, a Manfreda Eichera kultowym producentem jazzowym.
I tak wypatrujmy na sklepowych półkach albumy, które powinny znaleźć się w każdej jazzowej kolekcji i to nie tylko takiej, która ma zrobić wrażenie na gościach z pracy, ale przede wszystkich na ceniących prawdziwie dobrą muzykę.

Oto lista zapowiadanych reedycji wraz z krótkim komentarzem wydawcy:

Circle - Paris Concert

Circle było grupą o ogromnym potencjale kreatywnej energii. Chick Corea i Dave Holland świeżo po opuszczeniu zespół Milesa Davisa gotowi byli na eksplorację wszystkich jakości jego nowej muzyki I wypróbowanie ich na polu improwizacji. Anthony Braxton, inspirowany Stockhausenem na równi z Coltranem, przywiódł nowe pomysły z AACMu zaś resumé Barry’ego Altschula w tamtym czasie to długoterminowa praca z Paulem Bleyem. Razem – przez ten moment – byli niezrównani. Corea nazwał ich zarejestrowany w 1971 paryski koncert spełnieniem marzeń.  Melody Maker: “Paris Concert to dowód, istnienia najbardziej fascynującej I utalentowanej grupy ostatnich lat, a te 94 minuty to wybuch żywotnej inwencji”.

Anthony Braxton: reeds, percussion
Chick Corea: piano
Dave Holland: double-bass, cello
Barry Altschul: drums

Gary Burton/Chick Corea - Crystal Silence

Duet Corea/Burton to pomysł producenta Manfreda Eichera, zaś nagrany w 1972 Crystal Silence wniósł do jazzowej improwizacji wrażliwość muzyki kameralnej, którą wyróżniają żywotność melodycznych przemian I zsynchronizowane kaskady dźwięków w ciągłozmiennym rucu harmonii. „To staje się trochę magiczne” – mówił Corea Stereo: Crystal Silence to nadzwyczajne muzyczne partnerstwo i album o rzadkiego rodzaju uroku. Nieczęsto zdarzają się muzycy o tak głębokim stopniu porozumienia i rzadko mamy okazję słyszeć album tak doskonały i oryginalny.”

Gary Burton: vibraphone
Chick Corea: piano

Dave Holland Quartet - Conference of the Birds

Zarejestrowany w 1972 Conference of the Birds, pierwszy w pełni autorski album Dave’a Hollanda ecorded in 1972, to progresywny, prący naprzód jazz i jednocześnie jedyna pozycja studyjna, na której można usłyszeć dwóch wielkich oryginałów saksofonu, Sama Riversa i Anthony’ego Braxtona. Kompozycje Dave’a dały im przestrzeń do wymiany muzycznych idei, a sam album spotkał się z ogromnym uznaniem branży: „ Jeśli uważasz, że nowej muzyce brak swingu, spójności i różnorodności, posłuchaj tej płyty” nalegał Down Beat w pięciogwiazdkowej recenzji. „To album Hollanda, niemniej wszyscy muzycy dają od siebie równie wiele. Sześć melodii Hollanda oferuje wspaniałe ramy dla improwizacji, a jego gran a basie, arco I pizzicato, nie mogłaby brzmieć lepiej. Nie przeoczcie tej płyty”

Sam Rivers: reeds, flute
Anthony Braxton: reeds, flute
Dave Holland: double bass
Barry Altschul: percussion

Ralph Towner - Solstice

Down Beat: “Solstice inspiruje pełną otwartości ekspresją…głębią tekstury, szczegółowością i znaczeniem.” Perfect Sound Forever: “To najbardziej nastrojowa płyta nie tyle w katalogu ECM, ile w czyimkolwiek”. Solstice, nagrana w 1974, pochodzi z wczesnego etapu ECM-u I jest dziełem grupy sformowanej na gorąco w studio. To także pierwsze zarejestrowane spotkanie Townera z muzykami europejskimi, jednak ów amerykańsko-norwesko-niemiecki kwartet ma w sobie coś szczególnego. Towner swoją grą łączącą klasyczną technikę gitarową z umiejętnością jazzowej improwizacji zainspirował wszystkich pozostałych, co zaowocowało powstaniem takich klasycznych utworów jak “Nimbus” czy „Oceanus”, a późniejsza współpraca uczestników tamtej sesji przyniosła albumy takie jak Dis duetu Garbarek/Towner, zaproszeniem do grupy Garbarka Eberharda Webera czy Jona Christensena do zespołu Webera Colours.

Ralph Towner: 12-string and classical guitars, piano
Jan Garbarek: tenor and soprano saxophones, flute
Eberhard Weber: bass, cello
Jon Christensen: drums, percussion

Keith Jarrett - The Survivors’ Suite

The Survivors’ Suite, album z 1976 roku to ukoronowanie pracy American Quartetu Keitha Jarretta z Dewey Redmanem, Charlie Hadenem i Paulem Motianem i jeden z wielu ponadczasowych dzieł znajdujących się w katalogu ECM-u. Melody Maker: “The Survivors’ Suite to wspaniale wewnętrznie zorganizowane i pełnokrwiste nagranie idealnie złożonego kwartetu muzyków.Rzecz kompletna, kreująca własne uniwersum i eksplorująca je w pełni, pozostawiając słuchacza pod wrażeniem.(...) The Wire: “Labirynt kompozycyjny nadaje nowe znaczenie wyrażeniu intensywność, za każdym razem kiedy zmienia się kierunek. Droga do kulminacji Side Two to jednen z najbardziej poruszających momentów muzyki współczesnej, Dewey Redman wykonuje tytaniczną pracę rytmiczną.” Nie uszło to uwadze rynku. Album Survivor’s Suite, oprócz tego, że nagrodzony został nagrodą Deutscher Schallplattenpreis w 1978 roku i uznany przez Melody Maker jazzowym albumem roku.

Keith Jarrett: piano, soprano saxophone, bass recorder, celeste, osi drums
Dewey Redman: tenor saxophone, percussion
Charlie Haden: double bass
Paul Motian: drums, percussion