Jesteś tutaj
Warsaw Summer Jazz Days 2019: Delvon Lamarr Organ Trio, Scott Henderson Trio i James Brandon Lewis An UnRuly Manifesto
6 lipca scena warszawskiego klub Stodoła należeć będzie do grup Delvon Lamarr Organ Trio, Scott Henderson Trio i James Brandon Lewis An UnRuly Manifesto. Koncerty odbędą się w ramach festiwalu Warsaw Summer Jazz Days 2019.
Delvon Lamarr Organ Trio, znany również jako DLO3, to amerykańska grupa soul-jazz założona w 2015 roku. Zespół wydał dwa albumy. Ich debiutancki album zatytułowany „Close But No Cigar” zajął pierwsze miejsce na liście amerykańskich albumów w kategorii Contemporary Jazz Albums.
Trio początkowo składało się z klawiszowca Delvona Lamarra Dumasa grającego na organach Hammonda, gitarzysty Colina Higginsa i perkusisty Davida McGrawa. Ostatecznie gitarzysta Jimmy James zastąpił Higginsa. Wszyscy członkowie byli aktywnymi instrumentalistami na scenie muzycznej w Seattle.
Ciekawostką godną odnotowania jest fakt, że Delvon Lamarr to trębacz i perkusista, który zaczął grać na organach Hammonda w wieku dwudziestu dwóch lat.
Zespół koncertował w Stanach Zjednoczonych i za granicą oraz występował na kilku festiwalach muzycznych, w tym w Detroit i Monterey Jazz Festivals. Debiutancki album zespołu Close But No Cigar osiągnął pierwsze miejsce na liście amerykańskich albumów Jazz Contemporary Jazz Albums i został numerem trzy na liście amerykańskich albumów jazzowych.
W kwietniu 2018 roku zespół wydał album live zatytułowany „Live at KEXP!”, który został nagrany 13 maja 2017 r. Płyta osiągnęła 10 pozycję na liście Jazz Albums .
To zaraźliwe połączenie soulu, jazzu i rhythm bluesa rodem z lat 60-tych i 70-tych, w swym brzmieniu najbardziej przypominające twórczość legendarnej formacj Booker T. & M.G.’s, w połączeniu z klasycznym instrumentalnym dźwiękiem zdobyło szerokie uznanie krytyków i słuchaczy na całym świecie.
Devlon Lamarr Dumas określa muzykę swojego tria w prostych słowach jako „ soul z silnym wpływem jazzu”.
Scott Henderson uważany jest za jednego z najbardziej utalentowanych i oryginalnych gitarzystów w historii jazzu. Współpracował między innymi z Joe Zawinulem oraz Chickiem Coreą. W 1984 roku, wraz z basistą Garym Willisem, założył supergrupę Tribal Tech, uważaną za jeden z najważniejszych zespołów fusion. Urodzony w 1954 roku, Scott Henderson dorastał w czasach, gdy blues-rock był na samym szczycie. Scott kształtował się muzycznie w Południowej Florydzie, gdzie występował w klubach z różnymi zespołami .
Grali wszystko: od Led Zeppelin po Jamesa Browna. Gdy zaczynał, Henderson czerpał z muzyki Jimmy'ego Page'a, Jeffa Becka, Jimi'ego Hendrixa, Ritchie Blackmore'a, a także świetnych gitarzystów bluesowych tj. Alberta Kinga i Buddy'ego Guy'a.
Mimo, że Henderson twierdzi, że jest bardziej blues-rockowym muzykiem, to jednak wpływy jazzu doprowadziły go do stylu grania i komponowania, z którego słynie obecnie.
Scott ukończył szkołę na Florida Atlantic University, a następnie przeniósł się do Los Angeles, gdzie grał i nagrywał z zespołem Chick Corea’s Elektric Band, ze skrzypkiem Jean-Luc Ponty, basistą Jeffem Berlinem oraz Joe Zawinulem z Weather Report. Henderson założył w 1984 roku zespół Tribal Tech z basistą Gary'm Willisem.
Po dziewięciu uznanych przez krytyków albumach łącznie z najnowszym "Rocket Science" wydanym w listopadzie 2000 roku, Henderson udowodnił, że zasługuje na miano mistrza - muzyka i kompozytora światowej klasy.
W 1991 roku został uznany „#1 Jazz Guitarist” przez magazyn „Guitar World”, a w styczniu 1992 roku zdobył tytuł najlepszego gitarzysty jazzowego w plebiscycie magazynu „Guitar Player”.Jego pierwszy solowy album "Dog Party", który był muzycznym powrotem do korzeni, zdobył tytuł najlepszego bluesowego albumu 1994 roku magazynu „Guitar Player”. Drugi bluesowy album w wytwórni Mesa / Bluemoon to duet Hendersona z legendarną wokalistką Thelmą Houston. "Tore Down House" został wydany w kwietniu 1997 roku i otrzymał czterogwiazdkowe recenzje w magazynach Jazz Times, Guitar Player, Guitar, Guitar Shop i L.A Jazz Scene. "Well to the Bone", trzecie i najbardziej doskonałe dzieło Hendersona jako lidera, to płyta, którą obecnie gra na żywo jego zespół z Johnem Humphreyem na basie i Alanem Hertzem na perkusji. Trio koncertowało intensywnie w USA, Europie, Ameryce Południowej i Japonii, grając muzykę z bluesowych albumów, a także muzykę Hendersona nagraną jako Tribal Tech. Scott wydał także dwa albumy z Vital Tech Tones, trio współpracujące z basistą Victorem Wootenem i perkusistą Steve'em Smithiem.
Ostatnią perełką w dyskografii Scotta jest solowy album „Vibe Station”. Płyta utrzymana jest w klimatach fusion i dobrego rocka – to prawdziwa uczta dla sympatyków gatunku. I także tutaj wpływy jazzowe są niezaprzeczalne. Na płycie oprócz samego Scotta słychać Travisa Carltona (bas) i Alana Hertza (perkusja).
Jak to często bywa z muzykami podobnego kalibru, popyt jest tak duży, że Scott dzieli się swoją wiedzą z obecnym pokoleniem gitarzystów. Jest wykładowcą w Musician's Institute w Hollywood i pisze teksty dla magazynów Guitar Player, Guitar World i Guitar School. Alfred Publishing wydał dwa filmy instruktażowe Hendersona: "Jazz Fusion Improvisation" i "Melodic Phrasing" na jednej płycie DVD zatytułowanej "Scott Henderson - Jazz Rock Mastery". The Scott Henderson Guitar Books, dwa zbiory jego kompozycji, są dostępne w wydawnictwie Hal Leonard, podobnie jak jego najnowsza książka "Jazz Guitar Chord System", rewolucyjny sposób do nauki muzyki jazzowej
James Brandon Lewis jest jednym ze współczesnych tytanów saksofonu tenorowego. Otrzymał pochwały od głównych kulturowych pism opiniotwórczych, takich jak Ebony Magazine, New York Times i zdobył szacunek wśrod różnych cenionych artystów. James dzielił scenę z takimi ikonami jazzu jak Benny Golson, Geri Allen, Wallace Roney, nagrodzoną Grammy piosenkarką Dorindą Clark Cole oraz z „Queen of Gospel Music”, Albertiną Walker. James pracował również z takimi nieustraszonymi artystami jak William Parker, Gerald Cleaver, Charles Gayle, Ed Shuller, Kirk Knuffke, Jason Hwang, Marilyn Crispell, Ken Filiano, Cooper Moore, Darius Jones, Eri Yamamoto, Federico Ughi, Kenny Wessel, Marvin „Bugalu” Smith i Sabir Mateen. Ponadto współpracował z taneczną firmą CircuitDebris pod kierownictwem Mersiha Mesihovica. James uczęszczał na Howard University i posiada dyplom magistra z California Institute of the Arts. Obecnie James mieszka w Nowym Jorku, gdzie aktywnie koncertuje jako sideman i prowadzi własne zespoły. W Nowym Jorku jest współzałożycielem kolektywu poetów i muzyków”Heroes Are Gang Leaders” z poetą Thomasem Sayers Ellis.Jest też członkiem kolektywu „Dark Matter”, konceptualnej współpracy muzycznej badającej to, co jest niewidoczne, ale wykrywane przez jego efekty grawitacyjne. Poza Nowym Jorkiem James jest aktywnym krajowym i międzynarodowym artystą koncertowym.Niektóre z najważniejszych wydarzeń w jego karierze to takie festiwale jak Winter Jazz Festival / Sony Okeh records Showcase z Williamem Parkerem i Geraldem Cleaverem; Eric Dolphy Festival z zespołem Grachana Moncura III, Richarda Davisa, Andrew Cyrille, Angelicy Sanchez, Teda Daniela i Alfreda Pattersona; i Uniwersytet Princeton w ramach Fred Ho’s „Journey to the West”, interdyscyplinarnego projektu taneczno-muzycznego. Na swoim trzecim albumie, DAYS OF FREEMAN, wykorzystuje pomysły hip-hopu z lat 90., aby po mistrzowsku splatać wątki tożsamości kulturowej, tożsamości międzypokoleniowej i osobistej refleksji. „Nie wychowałem się w kulturze hip hopu, ale gdy dorastałem w Buffalo, w Nowym Jorku, na Freeman Street, dźwięk hip-hopu z lat 90. był wszechobecny”, mówi James. „Postanowiłem wrócić i zbadać ten czas poprzez muzykę”. Płyta doczekała się entuzjastycznego przyjęcia. To wielki ukłon w stronę hip hopu lat 90-tych, który w rewolucyjny sposób eksploruje rymowanki i muzyczne konwencje złotego wieku tego gatunku. Sposób, w jaki całość tej płyty gra muzycznie, jest oszałamiający. Przez lata instrumentaliści trzymali się mocno wzniosłego pojęcia „śpiewania przez instrument”, ale w Days Of FreeMan James aspiruje do roli MC poprzez swój tenor. Tytułowy utwór albumu doskonale oddaje przyciętą kadencję mistrza MC z frazami przypominającymi mowę i długimi, płynnymi solami, które przywołują niesamowitą sesję bitewnego freestylu. Na płycie Jamesowi towarzyszy Jamaladeen Tacuma na basie i Rudy Royston na perkusji. Gościnnie udziela się na niej także młody, utalentowany raper Supernatural. DAYS OF FREEMAN okazało się najbardziej ambitnym dziełem Jamesa Brandona Lewisa i co ciekawe najbardziej przystępnym w odbiorze.
Ostatnie lata przyniosły kolejne znakomite płyty tego tenorzysty. To „NO FILTER” nagrana w trio, które mieliśmy okazję podziwiać na żywo podczas ostatniej edycji festiwalu JAZZ JAMBOREE.
„RADIANT IMPRINTS” - fenomenalny duet z perkusistą Chadem Taylorem i wreszcie ostatnie jego dzieło czyli album „AN UNRULY MANIFESTO”. Płyta nagrana tym razem w kwintecie ukazała się kilka miesięcy temu i już wydaje się pewnym kandydatem do miana najlepszej wydanej w tym roku. Do regularnego tria Lewisa dołączył tym razem gitarzysta Anthony Pirog i prawdziwe objawienie ostatnich lat, trębaczka Jaimie Branch.
Ten kwintet, który zapewne będzie promował muzykę z ostatniej płyty Jamesa Brandona Lewisa, usłyszymy 6 lipca na scenie stołecznego klubu STODOŁA w ramach tegorocznej edycji festiwalu WARSAW SUMMER JAZZ DAYS.
CO? – Warsaw Summer Jazz Days: Delvon Lamarr Organ Trio / Scott Henderson Trio / James Brandon Lewis An UnRuly Manifesto
KTO? – Delvon Lamarr Organ Trio - Delvon Lamarr, Jimmy James, Grant Schroff / Scott Henderson Trio - Scott Henderson, Romain Labaye, Archibald Ligonnière / James Brandon Lewis Quintet - Jaimie Branch, James Brandon Lewis, Anthony Pirog, Luke Stewart, Warren Trae Crudup III;
GDZIE? – Klub Stodoła, Warszawa
KIEDY? – 06/07/2019; 19:00
BILETY? - 120 - 170 zł
- Aby wysyłać odpowiedzi, należy się zalogować.