Marek Pospieszalski i Guillaume Gargaud w 51-ym epizodzie Spontaneous Live Series

Jeszcze nie ochłonęliśmy po spontanicznych, festiwalowych szaleństwach pierwszego weekendu października, a już Trybuna Muzyki Spontanicznej i poznański Dragon Social Club zapraszają na kolejny koncert cyklu „Spontaneous Live Series”. Odbędzie się on w najbliższy czwartek, 26 października, a jego bohaterami będą saksofonista Marek Pospieszalski i gitarzysta Guillaume Gargaud.

Druga pięćdziesiątka koncertowego cyklu zainaugurowana zostanie dwoma ekscytująco zapowiadającymi się setami solowymi, a potem – who knows – spontanicznym duetem w ulubionej w Poznaniu formule „ad hoc”.

Po raz pierwszy pod spontanicznymi auspicjami zagra w Dragonie najbardziej gorące nazwisko polskiej sceny jazzowej ostatnich miesięcy – saksofonista Marek Pospieszalski. Jego post-kompozytorskim oktetem zachwyca się cały świat, my będziemy mieli okazję poznać jego solową twarz. Muzyk promocje swoją pierwszą solową płytę „Joyous”, wydaną wiosną tego roku przez Bocian Records.

Solowy występ tego dnia zaproponuje nam także francuski gitarzysta Guillaume Gargaud. To artysta znany w Polsce, albowiem debiutancki album jego tria, zatytułowany „Omusue” (na kontrabasie Patrice Grente, na perkusji Thierry Waziniak), wydany został w poznańskiej oficynie Torf Records.

Spontaneous Live Series, Vol. 51

Marek Pospieszalski – saksofon, amplifikacja

Guillaume Gargaud – gitara akustyczna

Dragon Social Club, Poznań, Zamkowa 3, godzina 20.00

Bilety dostępne są tu:

https://www.kupbilecik.pl/imprezy/109283/Pozna%C5%84/Spontaneous+Live+Series/

------

Teraz parę słów o metodzie twórczej, jakie stała u podstaw prac nad solowym albumem Marka Pospieszalskiego „Joyous”:

Formuła gry solo daje szansę bardzo dokładnego podejścia do instrumentu. To najlepsze warunki do uruchomienia procesu badawczego. Obecnie kładąc główny nacisk na sferę dźwięku, artysta eksploruje nowe ścieżki, m.in. odpowiednie przygotowanie saksofonu, czy użycie wzmacniacza gitarowego, dzięki któremu saksofon zamienia się w zupełnie nowy instrument, wykorzystując technikę sprzężenia zwrotnego. Technika ta okazuje się być odrębną drogą do dalszych eksploracji. Pospieszalski czerpiąc z osiągnięć sound designu, zachowując ekspresję i muzykalność, pokazuje, że saksofon jest instrumentem, który ma jeszcze wiele do zaoferowania i pozornie nieskończoną liczbę możliwości.

https://bocian.bandcamp.com/album/marek-pospieszalski-joyous

Marek Pospieszalski wybrany został przez prestiżowy niemiecki magazyn JazzThing na listę 25 najbardziej obiecujących muzyków w Europie („25 unerhörte kommende Großen”). Prowadzi własny oktet i kwartet. Ostatnie dwa lata, to absolutny przełom w twórczości Pospieszalskiego. Pod skrzydłami renomowanej portugalskiej wytwórni Clean Feed artysta wydał trzy albumy, które odbiły się szerokim echem na całym świecie, a on sam został uhonorowany tytułem Muzyka Roku 2022 w plebiscycie krytyków Jazz Forum.

https://cleanfeedrecords.bandcamp.com/album/no-other-end-of-the-world-will-there-be-based-on-the-works-of-polish-female-composers-of-the-20th-century

https://cleanfeedrecords.bandcamp.com/album/polish-composers-of-the-20th-century

https://cleanfeedrecords.bandcamp.com/album/d-rer-s-mother

Guillaume Gargaud, to francuski kompozytor i gitarzysta improwizujący. Zagrał na około 35 albumach i skomponował pokaźną ilość muzyki do tańca współczesnego i kina. Współpracował m. in. z Carlosem Zingaro, Burtonem Greene’em, Markiem Edwardsem, Benem Bennettem i Jackiem Wrightem (USA). Występuje solo w Europie, a także w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Mieszka w Le Havre we Francji, gdzie uczy także muzyki improwizowanej.

 „...Odkrywamy gitarzystę, który wspaniale gra na gitarze akustycznej, pracując nad krystalizacją nastrojów, jakie wywołują stosowane techniki: atonalność, złożone linie melodyczne i, w tradycji współczesnego gitarzysty, szybkie bieganie po gryfie, poszukiwanie kontrapunktu, dramatycznie umieszczane glissanda, eksploracja dźwięków na moście… „ - Ettore Garzi dla Percorsi Musicali

„Opisanie Gargauda jako swego rodzaju «niesamowitego jednoosobowego zespołu smyczkowego» nie jest przesadą. Choć ignoruje on wyraźne odniesienia do ściśle określonych stylów i wszelkich narcystycznych riffów. Krótko mówiąc, «wahadło gitarowe» w najlepszej tradycji improwizacji. Specjalnie dla fanów Dirka Serriesa.” - Georges Briquet dla Jazz'Halo

https://guillaumegargaud.bandcamp.com/album/koenji

https://torfrecords.bandcamp.com/album/omusue

https://guillaume-gargaud.fr/